قهرمان شاخص کشتی ایران درچند دهه اخیر با هدف کمک به کشتی در آستانه المپیک به میدان آمده و به گفته خودش می‌خواهد به کشتی و مردم که حق بزرگی برگردن او دارند، ادای دین کند.
او خود نیز قبول دارد که زمان، مهم‌ترین مشکل برای غلبه بر تمامی مشکلاتی است که همواره پیش‌روی کشتی در آستانه رویداد مهمی چون المپیک نمایان می‌شود، اما معتقد است که با اصلاح بخشی از مشکلات کنونی می‌توان با کاهش حاشیه‌ها و ایجاد فضای روانی مناسب، کاری کرد که این رشته نتیجه مناسب‌تری بگیرد. گفت‌وگوی اختصاصی همشهری را با رسول خادم مدیر جدید تیم‌های ملی کشتی می‌خوانید.
- برای خیلی‌ها عجیب بود که رسول خادم پس از سال‌ها دوری از عرصه کشتی، راضی به بازگشت دوباره به کشتی شده است؟
من جزئی از خانواده بزرگ کشتی هستم و شاید به واسطه ارتباط نزدیک و دورتر تا حدودی این حضور کمرنگ و پررنگ شود، اما همیشه به‌عنوان عضو کوچکی از این خانواده بزرگ از کشتی جدا و دور نبوده‌ام و هر زمان که احساس ضرورتی به‌وجود آید می‌توانم کمکی کنم. با فراهم‌بودن فضا و شرایط تردیدی به‌خود راه نداده‌ام. کشتی حق بزرگی به گردن من دارد و من در مواقعی که امکان همکاری وجود داشته هیچ‌وقت از انجام وظیفه غافل نبوده‌ام.
- می‌خواهید بگویید این فضا و شرایط در سال‌های پیش برای همکاری نبوده است؟
طبیعی است این احساس همکاری باید در هر دوطرف باشد تا شرایط خدمت فراهم آید و بهتر است این موضوع را از متصدیان قبلی بپرسید که چرا هرگز به‌دنبال فراهم‌کردن این شرایط نبوده‌اند.
در دوره طالقانی نیز مدت کمی همین مسئولیت را در اختیار داشتید، اما طی همه این سال‌ها سرانجام مشخص نشد به چه دلایلی این مسئولیت را رها کردید!من به‌دنبال ادای دین به کشتی و به مردم بوده‌ام. من، برادرم و پدرم عمر و سال‌های زیادی را در این رشته گذرانده‌ایم و طبیعی است که هر موقع شرایط پذیرش مسئولیت در کشتی فراهم بوده، این فرصت مغتنم را برای خدمت به کشتی از دست نداده‌ایم. به‌رغم آنکه در آن موقع فاصله خوبی تا المپیک 2008 وجود داشت، متأسفانه شرایط و فرصت ادامه کار فراهم نشد، به همین دلیل هم نخواستم در مسیر مدیریت وقت کشتی اخلال ایجاد شود و آرامش کشتی با رفتن من به هم بریزد.
- فکر می‌کنید با وجود این تغییرات، کشتی ایران در المپیک موفق شود؟
سوابق می‌گوید به‌رغم همه شایستگی‌ها، تیم‌های کشتی برخلاف مسابقات جهانی در المپیک‌ها هیچ‌گاه به نتایج شایسته‌ای دست پیدا نکرده‌اند. فعلا هم بزرگ‌ترین مشکل ما «کمبود زمان» است که خیلی فرصت رفع کامل نقایص فنی را نداریم ولی با اصلاح بخشی از مشکلات می‌توان به بهبود امور امیدوار بود از این‌رو تمام تلاشم در این راستا خواهد بود و فدراسیون هم در این جهت حرکت می‌کند و امیدواریم از این فرصت محدود در حوزه فنی به بهترین نحو ممکن استفاده شود.
- آیا کادر فنی کنونی تیم‌های ملی کشتی فرنگی و آزاد حفظ خواهند شد؟
اگر ارزیابی کنیم و به این جمع‌بندی برسیم که نیاز به تغییراتی است، حتما این کار را انجام خواهیم داد.
- ولی خوشبختانه کشتی فرنگی و آزاد در آخرین حضورشان در مسابقات جهانی استانبول نتایج امیدوارکننده‌ای از خود برجا گذاشتند.
همانطور که نمی‌توان مسابقات جام‌جهانی یا آسیایی را هرگز با مسابقات قهرمانی جهان مقایسه کرد، مسابقات قهرمانی جهان را هم نمی‌توان با بازی‌های المپیک مقایسه نمود. بزرگ‌ترین مشکل ما همواره فضای سنگین روانی حاکم بر المپیک‌هاست و همه هدف ما نیز فراهم‌کردن فضای روانی مناسب برای کشتی‌گیران در بازی‌های مهم المپیک است. به دید من ضعف فضای روانی در کشتی ما در المپیک‌ها حتی بر مسائل فنی هم می‌چربد.
- چرا همیشه در المپیک‌ها کشتی موفق نبوده؟
برای آنکه برنامه‌ریزی المپیکی نداریم. اکنون نیز همه باید در این جهت حرکت کرده و سعی کنیم فضای المپیکی را برای ورزش‌های مدال‌آور مثل کشتی ایجاد نماییم.
